• 60 lat Teatru Ziemi Rybnickiej

XI Międzynarodowy Festiwal Jazzu Tradycyjnego Rybnik '2018 oraz II Rybnicki Zalew Dobrego Piwa

XI Międzynarodowy Festiwal Jazzu Tradycyjnego Rybnik '2018 oraz II Rybnicki Zalew Dobrego Piwa - festiwal piw rzemieślniczych

Piątek, 17 sierpnia
14.00 - festiwal piw rzemieślniczych, strefa food-trucków oraz Rybnicki Dzień Bluesa! Prelekcje, pokazy i panele dyskusyjne związane z piwowarstwem i piwem rzemieślniczym.
Koncerty festiwalowe, Estrada na Kampusie, ul. Rudzka 13
18.00 - zespół Sekcja z Włoch
19.30 - zespół Forsal
Wstęp wolny

Sobota, 18 sierpnia
12.00 - JAZZ NA ULICY koncerty zespołów festiwalowych SSBB i BS Ensemble w Halo! Rybnik, ul. Jana III Sobieskiego
16.00 - Parada Nowoorleańska - przejście korowodu trasą: Pl.Jana Pawła II przy Bazylice - Deptak - Jana III Sobieskiego - Rynek - Kościelna - Kampus

Koncerty festiwalowe, Estrada na Kampusie, ul. Rudzka 13
17.00 - BS Ensemble
18.30 - Piotr Tłustochowicz (voc.) + South Silesian Brass Band
Wstęp wolny

Teatr Ziemi Rybnickiej
21.00 - Jam Session w sali kameralnej, Bilety: 10 zł, KUP BILET

Niedziela 19 sierpnia
Koncerty festiwalowe, Estrada na Kampusie, ul. Rudzka 13
17.00 - Stanley Breckenridge (voc.) + Jazz Band Ball Orchestra
19.00 - Tribute To Sinatra - Wojciech Myrczek & FJT Orchestra
Wstęp wolny

SEKCJA Z WŁOCH

Zespół powstał pod koniec 2008 r. z potrzeby tworzenia uniwersalnej muzyki. Początkowo działał pod nazwą „ Sekcja z Włoch”. Na swoim koncie ma występy na kilku imprezach muzycznych m.in. International Blues Challenge, Rybnik Blues Festiwal, Żubrowisko, Oldboy Rock&Blues Festiwal, Śląski Jazz Club w Gliwicach czy Harris Jazz Piano Jazz Bar w Krakowie. Od listopada 2016 roku zespół SEKCJA Z WŁOCH działa w nowym składzie, do którego dołączyły dwie wokalistki. - Bazujemy głównie na własnej twórczości, a przy tworzeniu muzyki i jej prezentacji skupiamy się przede wszystkim na szacunku dla słuchacza. Na koncertach autorski repertuar wzbogacamy o covery. Wywodzimy się z różnych środowisk muzycznych od rocka do jazzu przez blues otwieramy się jednak na nowe kierunki, nowe brzmienia, nowe fascynacje, stąd wiele w naszej muzyce elementów funk, swing i duże pole dla improwizacji.
Skład zespołu:
Tatiana Łochowicz - wokal
Maria Olborska - wokal
Tomasz "Blómer" Strokol - gitara, wokal
Sylwiusz Krakowczyk - gitara
Adam "Gucio" Dawidziuk - git. basowa
Marek "Sonor" Stokowski – perkusja

Sekcja z Włoch

FORSAL

Powstały w 2013 roku zespół Forsal od początku swego istnienia jest grupą przyjaciół, którzy za misję obrali sobie prezentowanie słuchaczom ambitnej, autorskiej, okraszoną dużą dawką improwizacji muzyki. Początkowo twórczość zespołu oparta była na amerykańskich utworach bluesowych w stylistyce West Coast, która z czasem przerodziła się we własny pomysł na autorską muzykę. W efekcie podczas koncertów usłyszeć można utwory o charakterze bluesowym, blues-swingowej, funky, rock, a nawet jazz. Twórczość ta wzbogacona jest nietuzinkowymi polskimi tekstami. Perfekcyjna sekcja, intrygująca gitara elektryczna, świetnie brzmiące organy Hammonda i harmonijka ustna oraz bardzo dobry kontakt lidera z publicznością w połączeniu z charakterystycznym pomysłem na śpiew daje niepowtarzalne i unikatowe brzmienie w skali całego kraju.
Zespół można było usłyszeć m.in. na najważniejszych festiwalach w kraju i zagranicą:
Rawa Blues Festival, Suwałki Blues Festival, Olsztyńskie Noce Bluesowe, Blues Aperitiv (laureat eliminacji do festiwalu Blues Alive) (CZ), Bluesroads Festiwal Kraków (laureat konkursu 2014), Rybnik Blues Festiwal (laureat Konkursu), Imielin Blues Festiwal (laureat konkursu 2017), New York Festiwal (wyróżnienie 2014), Ochota Blues Festiwal, Festiwal Blues nad Bobrem, Krosno Blues Festiwal, Blues na Siewierskim Zamku, Meskalina Blues Festival.

W ankiecie Kwartalnika Twój Blues za rok 2017 sam zespół i jego muzycy zostali docenieni przez czytelników i sklasyfikowani w następujących kategoriach:
1. Zespół roku - Forsal, 5. miejsce
2. Odkrycie roku - Forsal, 4. miejsce
3. Płyta roku - Forsal, "Idę", 6. miejsce
4. Gitarzysta roku - Adrian Lewandowski, 8. miejsce
5. Wokalista roku - Jakub Konieczko, 7. miejsce
6. Harmonijkarz roku - Jakub Konieczko, 7. miejsce
7. Pianista roku - Dariusz Drążkiewicz, 8. Miejsce

Skład zespołu:
Jakub Konieczko – śpiew, harmonijka ustna,
Adrian Lewandowski – gitara elektryczna,
Dariusz Drążkiewicz- instrumenty klawiszowe,
Wojciech Pachuta – gitara basowa,
Damian Smoliński – perkusja.

Forsal

BARTOSZ SMORĄGIEWICZ ENSEMBLE

Bartosz Smorągiewicz – klarnet, saksofon
Marcin Skaba – skrzypce
Sebastian Iwanowicz - gitara
Piotr Domagalski – kontrabas
Grupa powstała w 2014 roku. Kwartet tworzą znakomici instrumentaliści, a ich spontaniczna improwizacja powoduje entuzjastyczne przyjęcie na koncertach. Zespół występował m.in. Na festiwalu Dreszer Jazz w Warszawie, Strefa ciszy w Łazienakach Królewskich, Dzieżgońskich spotkaniach z Old Jazzem, Muzyczne Piątki w Zgorzelcu, Festiwal Emancje organizowany przez Europejskie Centrum Krzysztofa Pendereckiego, Koncertach Promenadowych w Katowicach, czy Jazz na Kresach w Zamościu. W sierpniu 2017 roku ukazała się debiutancka płyta zespołu pt. Hustle & Bustle.
PROGRAM:
- Hustle & Bustle to zderzenie europejskiego jazzu wywodzącego się od Django Reinharda z formalizmem muzyki klasycznej oraz współczesną instrumentacją muzyki jazzowej, łączące elementy wielnarodowościowym folkloru. W oddźwięku jest ona energetyczną wirtuozerią z dodatkiem melancholii. Autorskie kompozycje łączą elementy cygańskiego swingu, walca musette, bossy i bluesa w nowej współczesnej odsłonie. Link do płyty: https://www.youtube.com/watch?v=5Oe-jjeG1TM
Rezenzje płyty:
- "...grupa to przyszłość polskiego jazzu, ... pełne nastroju utwory, doskonale zaaranżowane i idealnie zagrane ..." Rainer Bratfisch - Jazz Podium (Niemcy) październik 2017
- “Muzyka na płycie jest spójna i bardzo dobrze utkana, z orgrmoną ilością świetnych melodii i witalności ... Smorągiewicz jest bardzo sprawnym i utalenotwanym instrumentalisą, a jego gra na klarnecie jest znakomita... ” - Adam Baruch kwiecień 2018
Recenzje koncertowe:
“... Koncert był bardzo interesujący, ponieważ muzycy pokazali energetyczną wirtuozerię, jednak z dodatkiem melancholii i nostalgii. ...” z Festiwalu Emanacje, Joanna Dziubińska, Pieniny24.pl – sierpień 2016

SOUTH SILESIAN BRASS BAND - gospodarze festiwalu

W 1974 roku powstał w Chwałowicach (istniejący do dziś!) zespół South Silesian Brass Band. Piotr Cupok, ówczesny dyrygent Młodzieżowej Orkiestry Dętej działającej przy Szkole Górniczej w Chwałowicach, z grona członków orkiestry wybrał grupę uzdolnionych chłopców. Podjął próbę stworzenia zespołu jazzu tradycyjnego z ich udziałem. Grupa składająca się z nastolatków przybrała żartobliwą nazwę Jarapataj Band. Adepci jazzu rozpoczęli trudną drogę do poznania istoty nieznanej im dotąd muzyki. Na początku program zespołu składał się głównie z popularnych piosenek (takich jak „Karliku, Karliku, co tam robisz w Rybniku”) i kompozycji lidera (impresje szkolne). Szybko jednak zespół zaczął grać standardy, a co za tym idzie, próbował improwizować. Jarapataj Band tworzyli: Jan Cipa-tp, Adam Abrahamczyk-tp, Roman Chudy-cl, Andrzej Stefański-cl, Andrzej Waśkowski-tb, Tadeusz Grzybowski-waltornia, Andrzej Siwicki-tu, Janusz Hora-dr, Piotr Cupok-p, lead. Skład instrumentalny zespołu, który wkrótce powiększył się o grającego na banjo Mariana Siwickiego i puzonistę Saturnina Abrahamczyka, nawiązywał do tradycji nowoorleańskich orkiestr ulicznych. Młodość, fantazja i radość muzykowania oraz dowcipna nazwa sprzyjały atmosferze happy jazzu. Zespół zyskał sobie popularność i sympatię rybnickich jazz fanów.
Po ukończeniu nauki w szkole górniczej wszyscy członkowie zespołu przenieśli się do położonego tuż obok Domu Kultury Kopalni Chwałowice. Panowały tam sprzyjające warunki do dalszego rozwoju młodych muzyków. Na początku lat 80. zespół zyskał sprzymierzeńca w osobie Andrzeja Musioła, kierownika domu kultury, znawcy i miłośnika jazzu. Za jego namową zespół przyjął nową nazwę South Silesian Brass Band i wziął udział w Old Jazz Meeting Złota Tarka w Warszawie. Rybniczanie otrzymali na festiwalu wyróżnienie, a Andrzej Siwicki został uhonorowany nagrodę indywidualną. Rok później zespół SSBB znów wziął udział w imprezie. W 1982 roku twórca i lider zespołu zrezygnował z dalszej współpracy. Zespołem zaopiekował się Czesław Gawlik. Pod jego kierownictwem charakter zespołu nieco się zmienił. Większą uwagę poświęcono czystości brzmienia i aranżacjom wykonywanych tematów. Stopniowo orkiestra dęta przekształciła się w zespół jazzowy. Dzięki szerokim kontaktom nowego lidera zespół coraz częściej występował w klubach jazzowych i studenckich, gościł na antenie radiowej i w telewizji. Co roku SSBB uczestniczył też w Old Jazz Meeting. W zespole pojawili się nowi członkowie: Michał Kuchciak-tu, bg, Grzegorz Graf-dr, Danuta Ciszewska-voc, nieco później: Jerzy Kali Wenglarzy-dr.
W 1984 roku z okazji 10-lecia istnienia SSBB został zorganizowany koncert jubileuszowy, z udziałem zaproszonych zespołów: Beale Street Band (Kraków), High Society i Daily Jazz Combo (Gliwice), Duet Zgraja-fl-Bednarek-b. Na scenie wystąpił także zespół Miraż Jerzego Wenglarzego oraz współpracujący z SSBB muzycy: Antoni Kucznierz-ss, as, Leon Płachta-tb, Andrzej Trefon-g. Od 1986 roku kierownictwo w zespole objął Saturnin Abrahamczyk, który w międzyczasie ukończył studia na Wydziale Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. W tym okresie ukształtował się również nowy skład zespołu: Adam Abrahamczyk-tp, voc, Damian Bernacki-cl, ts, Saturnin Abrahamczyk-tb, lead., Marian Siwicki-bjo, Andrzej Siwicki-tu, Jerzy Kali Wenglarzy-dr. Jeden z koncertów IX Silesian Jazz Meeting poświęcony został zespołowi SSBB, obchodzącemu 20-lecie działalności. Do stałego składu dołączyli zaproszeni goście: Tadeusz Petrow-cl, as, Antoni Kucznierz-ss, as, Leon Płachta-tb, viol, Andrzej Trefon-g, Jan Cichy-bg, Leszek Furman-p, Czesław Gawlik-p, Jarosław Hanik-p oraz Danuta Ciszewska-voc.
W drugiej połowie lat 90. aktywność zespołu osłabła, głównie ze względu na malejące zainteresowanie jazzem tradycyjnym. Zespół przeniósł się z Domu Kultury Chwałowice do siedziby Orkiestry KWK Chwałowice (aktualnie stowarzyszenie), gdzie pozostał do dziś. Działalność grupy ożywiła się znów z początkiem 2001 roku i do tej pory SSBB gra jazz tradycyjny w nowym składzie. Jubileusz 30-lecia działalności to prawdziwy powód do dumy, którego nie każdy zespół ma okazję doczekać. Zespół SSBB świętował to wielkie wydarzenie 20 listopada 2004 roku. Uroczysty koncert jubileuszowy, nad którym patronat objął prezydent Rybnika Adam Fudali, odbył się w Rybnickim Centrum Kultury w ramach XIX Silesian Jazz Meeting. Muzycy SSBB zaprosili do współudziału w koncercie zaprzyjaźnionych muzyków, z którymi w różnych okresach działalności występowali. Na scenie wraz z SSBB pojawili się zatem: Danuta Ciszewska-voc, Czesław Gawlik-p, Antoni Kucznierz-p, Leon Płachta-viol, Andrzej Trefon-g, Jarosław Hanik-p, Andrzej Kocyba-b oraz Tadeusz Petrow-cl, ts, znakomity muzyk z Poznania. Gościem specjalnym był najbardziej znany w kraju zespół jazzu tradycyjnego – Jazz Band Ball Orchestra z Krakowa. To rybnickie święto jazzu tradycyjnego zakończył zorganizowany w Domu Kultury Chwałowice nocny maraton jazzowy z udziałem wszystkich wykonawców koncertu jubileuszowego, zespołu Daily Jazz Combo z Gliwic i wielu innych muzyków.
Bezpośrednio po jubileuszu nastąpiła zmiana w składzie zespołu: klarnecistę Damiana Bernackiego zastąpił muzyk z Raciborza – Antoni Kucznierz, który w latach 1968 – 1985 był członkiem zespołu Czesława Gawlika. Od tego momentu wzrosła aktywność zespołu. SSBB zaczął częściej występować w klubach i na koncertach plenerowych. Dwukrotnie wziął udział w Baszta Jazz Festiwal w Czchowie (2005 i 2006), wystąpił także podczas jubileuszu 50-lecia Śląskiego Jazz Clubu w Gliwicach. Jeszcze większe zmiany nastąpiły w 2007 roku. Po 20-letniej przerwie do zespołu wrócił jego były lider – Czesław Gawlik, zaś tubistę Andrzeja Siwickiego zastąpił kontrabasista Piotr Rożankowski z Gliwic. To ostatnie wydarzenie przyczyniło się do dalszych zmian – zespół odszedł od dotychczasowego archaicznego stylu, uzyskując bardziej nowoczesne brzmienie.
Udział w międzynarodowych festiwalach jazzowych formacja SSBB rozpoczęła od udziału w United Europe Jazz Festival w Zakopanem i Salgótarján na Węgrzech. Zespół uczestniczył także w festiwalu jazzu tradycyjnego w Czechach. Ważnym wydarzeniem był koncert z okazji 600-lecia miasta Kowna na Litwie, gdzie SSBB wystąpił w gronie zespołów europejskich jako jedyny zespół reprezentujący Polskę.
Jesienią 2008 roku SSBB wziął udział w Zaduszkach Jazzowych w Bydgoszczy. Nikt nie przypuszczał wówczas, że będzie to ostatni koncert w tym składzie. Niespodziewanie w styczniu 2009 roku odszedł na zawsze Antoni Kucznierz. Był to dla SSBB bolesny cios, który postawił pod znakiem zapytania dalszą działalność. Jednak wówczas współpracę zaoferował zespołowi znany muzyk z Poznania – Tadeusz Petrow, członek grupy Czesława Gawlika w latach 60. Tadeusz Petrow szybko zaaklimatyzował się w SSBB i już wiosną 2009 roku wystąpił w kolejnych edycjach United Europe Jazz Festival na Słowacji (Banská Bystrica) i w Czechach (Hradec Králové), a także podczas festiwali w Polsce (Baszta Jazz Festival, Swinging Jura, Sopot Molo Jazz Festival). Wkrótce zespół wzbogacił się o dwoje interesujących wykonawców: wokalistkę i skrzypaczkę Elżbietę Skrzymowską (córkę zmarłego Antosia Kucznierza) i saksofonistę Daniela Bobera. W efekcie tego z konwencjonalnego zespołu dixielandowego SSBB przekształcił się w dziewięcioosobowy band sięgający coraz częściej do repertuaru i stylistyki swingu. W 2009 wydana została długo oczekiwana płyta SSBB. Pomysł i plany nagrania albumu z muzyką zespołu powstały dużo wcześniej, jednak szereg niespodziewanych zdarzeń stanął na przeszkodzie w realizacji tych zamierzeń. Promocja płyty odbyła się podczas koncertu z okazji 35-lecia zespołu, będąc wydarzeniem XXIV Silesian Jazz Meeting.
Kolejne lata zaowocowały dalszą aktywnością zespołu, przejawiającą się w licznych koncertach, m.in.: w Kielcach, Tarnowie, Radomiu, Raciborzu, Bytomiu i Gliwicach. Z ważniejszych wydarzeń w historii zespołu wymienić należy również koncerty w Newtownabbey (Irlandia Płn.) i Dorsten (Niemcy). SSBB towarzyszył wówczas delegacjom miasta w spotkaniach partnerskich. Jesienią 2011 roku podczas Europejskiego Kongresu Miast Bliźniaczych, który odbył się w Rybniku, zespół wystąpił z koncertem dla międzynarodowego audytorium ponad 300 przedstawicieli miast i regionów z 31. krajów. Jednak największym wydarzeniem dla muzyków był udział w renomowanym, międzynarodowym Don Chento Jazz Festival w Kaliningradzie, gdzie SSBB wystąpił obok bardzo znanych zespołów z USA, Niemiec, Rosji, Włoch, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Izraela i Litwy.
Inspirujące i ubogacające doświadczenia SSBB wiążą się także z udziałem w festiwalach bluesowych w Bytomiu i Chorzowie, podczas których zespół akompaniował znanemu bluesmanowi Kajetanowi Drozdowi.
Zespół SSBB jest dwukrotnym laureatem Nagrody Prezydenta Miasta Rybnika w dziedzinie kultury (2009, 2010).

STAN BRECKENRIDGE & JAZZ BAND BALL ORCHESTRA

W Królewskim Mieście Kraków przyszedł na świat zespół o nazwie „Jazz Band Ball”. Stało się to w 1962 roku z inicjatywy Jana Boby i Jana Kudyka, w ów czas studentów P.W.S.M w Krakowie. Bardzo krótko zespół zespół był oktetem, zaś obok tak wyrafinowanego instrumentu jak bandżo, na występach pojawiała się też tuba, jako instrument melodyczny! Pierwszy znaczący sukces „Jazz Band Ball” (JBB) miał miejsce we Wrocławiu w roku 1966, gdy zespół zajął pierwsze miejsce na festiwalu „Jazz nad Odrą”. Od tego wydarzenia JBB stał się bardziej aktywny estradowo. Najpierw występował w kraju, a niedługo później również za granicą, koncertując na w byłej Jugosławii, NRD czy Austrii. Z początkiem lat siedemdziesiątych JBB zaczyna swoje pierwsze wojaże w nieosiągalnych wcześniej miejscach za tak zwaną „żelazną kurtyną”, czyli w państwach Europy Zachodniej. Przy tej okazji zespół za namową Niemieckiego managera modyfikuje swoją nazwę. Tak powstaje używana do dzisiaj nazwa: „Jazz Band Ball Orchestra” (JBBO).
EWOLUCJA STYLISTYCZNA JBBO
W połowie lat siedemdziesiątych znika z instrumentarium JBBO bandżo, a styl, jaki uprawiają muzycy sekstetu (?), zaczyna lekko ewoluować. Artyści opierają się głównie na standardach, inspirując się Louisem Armstrongiem „Satchmo” i jego „All Stars”, których mieli okazję oklaskiwać na koncercie w Praskiej „Lucernie”, w 1965 roku. Zespół zbliża się do muzyki swingowej Benny Goodmana, nie ukrywając fascynacji muzyką Counta Basiego, Duke’a Ellingtona, Roya Eldridge’a, czy innych wielkich muzyków światowej sceny jazzowej. JBBO ciągle poszerza zainteresowania stylistyczne, by w końcu określić się mianem zespołu grającego tak zwany jazz środka. Muzycy rozpoczynają też komponować własne utwory, a w zarejestrowanym na płytach repertuarze JBBO z lat siedemdziesiątych pojawiają się utwory autorstwa członków zespołu. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych do brzmienia zespołu muzycy wprowadzają dodatkowo saksofon tenorowy, grający zamiennie z klarnetem. Taki skład pozostanie już na stałe do dziś, a zespół występuje jako sekstet. Interesujący jest też fakt, że w składzie personalnym JBBO aż przez 54 lata nie było częstych zmian personalnych, ale na przestrzeni lat przez zespół przewinęło się też wielu znanych muzyków.
KONCERTY W KRAJU I ZA GRANICĄ
Od połowy lat siedemdziesiątych JBBO jest częstym gościem na międzynarodowej scenie jazzowej z racji ciągłych koncertów po całej Europie. Na przestrzeni tych lat band koncertuje najczęściej w ówczesnej Niemieckiej Republice Federalnej, stanowiącej dla muzyków swego rodzaju scenę wypadową w inne miejsca Europy. Sukcesywnie muzycy zdobywają kolejne kraje, między innymi: Holandię, Belgię, Szwajcarię, Finlandię, Szwecję, Danię, Norwegię, Czechosłowację, Austrię, Jugosławię, Niemiecką Republikę Demokratyczną, Izrael, Irlandię, Włochy, Rumunię, Bułgarię, Francję, Hiszpanię wraz z Wyspami Kanaryjskimi i Ibizą. Ważnym wydarzeniem w historii JBBO jest zaproszenie zespołu na jeden z największych Festiwali Jazzu Tradycyjnego w USA, słynny „Sacramento Dixieland Jubilee” w Kalifornii, później znany jako „Sacramento Jazz Jubilee”. Znamienne jest, że od 1979 r. zespół był zapraszany na ten festiwal przez dwadzieścia kolejnych lat! Fascynujące jest to, że polski zespół szybko zdobył sympatię, popularność oraz rzesze fanów w Nowym Świecie. Z inicjatywy amerykańskiej publiczności powstał liczący około 100 członków „JBBO Fan Club”. W 1987 r. jego uczestnicy tłumnie stawili się na jubileuszu 25-lecia zespołu, przylatując do Krakowa specjalnym czarterowym samolotem. Przy okazji jubileuszu ówczesny prezydent USA, Ronald Reagan przekazał na ręce organizatorów festiwalu w Sacramento specjalny list gratulacyjny z Białego Domu w uznaniu dotychczasowych zasług zespołu! Równolegle JBBO koncertuje również w Kanadzie. Przez kolejne lata pojawia się w klubach i na festiwalach w Vancouver, wyspie Viktorii, czy Edmonton. Kolejnym ciekawym wydarzeniem w życiorysie JBBO jest trasa koncertowa zespołu po Związku Radzieckimroku 1983. Podczas półtoramiesięcznego tournée zespół z ogromnymi sukcesami koncertuje niemal we wszystkich republikach komunistycznego imperium, co było wydarzeniem precedensowym, bowiem do tej pory nie było w Polsce zespołu jazzowego, który wyjechałby na samodzielne tournée do republik Związku Radzieckiego.
KOLABORACJE ZE ZNANYMI ARTYTAMI SCENY JAZZOWEJ
Przez dziesiątki lat zespół miał okazję spotkać i koncertować wspólnie z wieloma znanymi muzykami światowej sceny jazzowej. Jednym z nich był Wynton Marsalis i wspólne jam session JBBO z Jego septetem. Wydarzyło się to w 1994 r., w trakcie koncertu JBBO w krakowskiej Filharmonii. Marsalis przebywał w tym czasie w Polsce na wykładach oraz koncertował. W czasie wolnym zwiedzał nocą miasto wraz ze swoim septetem i przypadkowo trafił do Filharmonii Krakowskiej, gdzie właśnie trwał koncert JBBO. Muzycy Wyntona Marsalisa mieli przy sobie instrumenty, więc dołączyli do wspólnego grania z krakowskimi jazzmanami. W trakcie 54 lat działalności zespół JBBO współpracował z muzykami z różnych zakątków świata, m.in: amerykańskim klarnecistą Albertem Nicholasem, Mr. Acker Bilkiem, Kenny Ballem, Chrisem Barberem, Wallicem Davenportem, Fioną Duncan, Byronem Striplingiem, Angie Domday, Harriet Lewis, Janice Harrington, Billem Ramseyem, Diną Prativi, Janem Smigmatorem, Stanleyem Breckenridgem oraz innymi znakomitościami jazzu. JBBO mieli na przykład okazję wystąpienia podczas Sacramento Jazz Jubilee w roku 1987 z legendarnym perkusistą Louisa Armstronga, Barettem Deemsem, czy klarnecistą „Peanutsem” Hucko, jak i z drugim klarnecistą Louisa Armstronga, Joe Muranyi. Ci muzycy występowali w „All Stars” legendarnego jazzmana aż do Jego śmierci w 1971 r.
WYSTĘPY NA FESTIWALACH ZAGRANICZNYCH
JBBO wystąpił w wielu znaczących festiwalach jazzowych obok takich gigantów jazzu jak: Dizzy Gillespie, Nat Aderley, Benny Golson, Oscar Peterson, Dexter Gordon, Buddy Tate, Illonois Jacquet, Ray Charles, Johny Griffin, Lionel Hampton, Arnet Cobb, Clark Terry, Phil Woods, Roy Eldridge i wielu innych. W roku 1988 JBBO wystąpił w warszawskiej Sali Kongresowej na festiwalu Jazz Jamboree obok wielkiego Milesa Davisa. Muzycy wystąpili również w niezliczonej ilości klubach jazzowych oraz programach radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Wytmieńmy tylko niektóre: ”Nord Sea” w Holandii (1979); „Cork Jazz Festival” w Irlandii (1987); „Jazz in Marciac” we Francji (1995-1996); „Jazz Festival Cesarea w Izraelu (2000); „Breda Jazz Festival” w Holandii (1983-1986); „Jazz Festiwal Rotterdam” w Holandii (1979-1982); „Jazz Festival Haugesund” w Norwegii (2005); „Jazz Festival Ascona” we Szwajcarii (1994-2003); „Jazz Festival Silkebourg” w Danii (1993); „Jazz Festival Lichtensteig” w Szwajcarii (1997); „Hot Jazz Meeting” w Niemczech; „Jazz Festival Praga” w Czechach (2012); „Jazz Festival Lugano” we Szwajcarii (1990); „Jazz Festival Lucerna” we Szwajcarii; Jazz Festival Biel we Szwajcarii (1988); „Jazz Festival Davos” we Szwajcarii (1976); „Jazz Festival Meilen” we Szwajcarii (1986); „Jazz Festival Edynburg” w Szkocji (1980); “Jazz Festival Groningen”w Holandii (1984); „Jazz in Light Town” w Holandii i wielu innych.
DOROBEK ZESPOŁU
Zespół ma również bogatą dyskografię: wydał około trzydziestu płyt długogrających i tyleż płyt CD, kilka kaset audio oraz płyt długogrających winylowych, nagranych za granicą, m.in. w Niemczech, Holandii, USA, czy Tajlandii. Do dorobku zespołu dołączyły niedawno płyty DVD z zarejestrowanymi koncertami. Od roku 1996 „Jazz Band Ball Orchestra” zajmuje czołowe miejsce w ankiecie czytelników „TOP JAZZ” poczytnego miesięcznika „Jazz Forum”. Obecnie JBBO przygotowuje się do kolejnego jubileuszu. Tym razem z okazji 55 lat istnienia zespołu!
SKŁAD
Aktualnie skład zespołu JBBO tworzą:
Bogdan Wysocki /trąbka, wokal/ od 2016
Jacek ”Jacky” Mazur /klarnet, saksofon tenorowy, wokal/ od 1983
Marek Michalak /puzon, wokal/ od 1977
Wojtek Groborz /fortepian/ od 1987
Tolek Lisiecki /kontrabas/od 1968
Wiesiek Jamioł /perkusja/od 1999

WOJCIECH MYRCZEK & FJT ORCHESTRA

SINATRA 2018
To koncert poświęcony wielkiemu artyście, jakim niewątpliwie był Frank Sinatra, w dwudziestą rocznicę jego śmierci.
W rolę wielkiego Franka wcieli się wybitny wokalista jazzowy młodego pokolenia Wojciech Myrczek, któremu towarzyszyć będzie FJT Orchestra. W programie koncertu znajdą się niezapomniane przeboje z repertuaru Sinatry: “Cheek To Cheek”, “Night & Day”, “New York, New York”, “The Lady Is A Tramp”, “Fly Me To The Moon”, “I've Got You Under My Skin” oraz wiele innych. Podczas koncertu słuchacz zostanie przeniesiony w czasie, aż do złotych lat ery swingu, bowiem wszystkie utwory będą wykonywane w oryginalnych opracowaniach największych aranżerów jak: Quincy Jones, Billy May, Neal Hefti, Don Costa, Nelson Riddle, Billy Byers, w tych samych, które Sinatra wykonywał ze słynnymi orkiestrami Count Basiego, Quincy Jonesa, Woody Hermana, czy Tommy Dorseya.
Solista oraz profesjonalny skład orkiestry gwarantują najwyższy poziom wykonawczy.

Wojciech Myrczek

Prawdziwie jazzowy głos młodego pokolenia. Inspiracje czerpie ze swingowej tradycji, z wyczuciem wzbogacając ją o elementy nowoczesnych stylów i technik. W swoim śpiewie swobodnie posługuje się zarówno słowem jak i scatem.
Jest laureatem wielu nagród, takich jak: I miejsca w ankietach Jazz Top 2015, 2016 i 2017 miesięcznika Jazz Forum w kategorii Wokalista Roku, Grand Prix Jazz Melomani w kategorii Nadzieja Melomanów (2014), I miejsce i nagroda publiczności Shure Montreux Jazz Voice Competition w Szwajcarii (2013), Grand Prix w międzynarodowym konkursie Jazz Voices na Litwie (2011), nagroda dla Największej Indywidualności Konkursu Lotos Jazz Festival Bielska Zadymka Jazzowa (2010), I nagroda w konkursie Międzynarodowe Spotkania Wokalistów Jazzowych w Zamościu (2007). Swoją muzykę prezentował na scenach światowych festiwali takich jak Montreux Jazz Festival, The Hague Jazz, Bielska Zadymka Jazzowa, Brisbane Jazz Festival, Kolory Polski, Jazz nad Odrą, Festiwal Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Sofia Jazz Peak Festival, Celje International Jazz Festival oraz w salach koncertowych NOSPR w Katowicach, Konserwatorium w Sankt Petersburgu, Filharmonia “Sinfonia Baltica“, Filharmonia Zabrzańska, Filharmonia Świętokrzyska, Instytut Fiński w Paryżu, Opus Jazz Club w Budapeszcie, Teatr Roma w Warszawie, Hudson Studios w Nowym Jorku i wielu innych. Współpracował między innymi z Janem „Ptaszynem" Wróblewskim, Tomaszem Stańko, Henrykiem Miśkiewiczem, Anną Serafińską, Lorą Szafran, Stanisławem Fijałkowskim, Zespołem Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia. W swoim dorobku posiada dwa albumy solowe: Wojciech Myrczek Quintet – We’ll Be Together Again (2010) oraz Myrczek & Tomaszewski – Love Revisited (2014). Od 2012 roku jest pedagogiem Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

FJT Orchestra

Orkiestra Fundacji Jazzu Tradycyjnego, która powstała w celu kultywowania i propagowania w dzisiejszych czasach muzyki swingowej ery big bandów lat 30-40stych ubiegłego wieku. Orkiestra ma w swym repertuarze oryginalne aranżacje z tamtych lat, te same, które wykonywały orkiestry Glenna Millera, Counta Basiego, Duka Ellingtona, Benny Goodmana oraz inne, popularne big bandy złotych lat Swingu. Członkami 18-osobowej orkiestry są znakomici instrumentaliści z wieloletnim doświadczeniem, nabytym w czołowych zespołach i orkiestrach jazzowych oraz rozrywkowych, którzy z ogromną swobodą poruszają się w stylistyce swing. Założycielem i liderem orkiestry jest Adam Solski – puzonista, aranżer, kompozytor i autor tekstów, absolwent Akademii Muzycznej im. I.J.Paderewskiego w Poznaniu, fundator i prezes Fundacji Jazzu Tradycyjnego, twórca oraz dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Jazzu Tradycyjnego „Polish Happy Jazz Fest”. Współpracował między innymi z takimi muzykami jak: Holly Lipton (USA), Jamie Michael Stewart (Anglia); Jane L. Powell (USA), Gary Guthman (USA), Bill Prince (USA), Vaughn Roberts (Nowa Zelandia), Ed Sherry (USA), Vadim Brodski (Polska) oraz wieloma big bandami i orkiestrami, między innymi z Orkiestrą Rozrywkową PRiTV w Poznaniu pod dyrekcją Zbigniewa Górnego. Założyciel i lider zespołu Enerjazzer i Gliwice Brass Quintet.

Członkowie orkiestry:
Sławomir Firut (lead tp), Michał Pradela (tp), Krzysztof Bukowski (tp), Rafael Wojaczek (tp), Sławomir Rosiak (tb), Konstanty Janiak (tb), Adam Solski (tb), Dawid Klahs (b tb), Dawid Główczewski (as, fl), Kamil Kułach (as, cl, fl), Marcin Żupański (ts, fl), Jacek Hornik (as, cl, fl), Tomasz Kajkowski (bs), Piotr Matusik (p), Andrzej Trefon (g), Henryk Stanoszek (dr), Adam Tadel (b).