Maria Śliwa

9.09.2025, godz. 18.00

Otwarcie wystawy fotografii autorstwa

Marii Śliwy „Tam, gdzie ludzie”.

W programie - prezentacja multimedialna zdjęć

z komentarzem autorki (sala widowiskowa)

Galeria Sztuki Teatru Ziemi Rybnickiej,

wystawa czynna do 5 października 2025.

 

Otwarcie wystawy połączone z otwarciem wystawy 

Sylwii Karwot „Koń by się uśmiał” 

 

“TAM, GDZIE LUDZIE”

O wystawie :

Podróżuję od zawsze. Z ciekawości, z potrzeby doświadczania, z zachwytu nad światem - ale przede wszystkim, by spotykać ludzi. Fotografia nie jest celem tych podróży. Zdjęcia powstają przy okazji - są śladem, który zostaje po rozmowie, spojrzeniu, wspólnym milczeniu czy geście. Zdarzają się w chwilach, kiedy na moment znikają granice języka, koloru skóry, kultury czy religii, bo najważniejszy jest człowiek. Wystawa “Tam,  gdzie ludzie” to zapis spotkań - autentycznych, nie pozowanych, często ulotnych. To portrety i sceny z  życia codziennego mieszkańców Kolumbii, Senegalu, Indii, Uzbekistanu, Japonii i wielu innych miejsc.

Zawsze interesował mnie człowiek ale w podróży moja ciekawość drugiego człowieka rozszerza się na wiele jeszcze innych aspektów. Mimo szybko postępującej globalizacji są miejsca na świecie, gdzie ludzie żyją zupełnie inaczej niż my. Fascynujące jest dla mnie obserwowanie sposobu życia, obcowanie z odmiennymi  kulturami, przyglądanie się relacjom rodzinnym i społecznym, wyłapywanie różnic, podobieństw, kontrastów. Staram się być blisko ludzi; czasem jestem tylko obserwatorem, czasem wchodzę w bliższą relację, innym razem dostępuję zaszczytu goszczenia w domach ludzi niezwykle ubogich materialnie aczkolwiek bogatych wewnętrznie. Każde spotkanie traktuję jako doświadczenie - cenne i uczące.

O sobie:

Jestem fotografem - artystą (członek ZPAF od 1999), rzemieślnikiem, nauczycielem. Ale przede wszystkim - podróżnikiem i obserwatorem życia. Fotografia pojawiła się w moim życiu wiele lat temu i od tego czasu stała się sposobem patrzenia na świat. Pierwszy kontakt z fotografią miałam w Policealnym Studium Fotograficznym w Katowicach. Potem studiowałam w Instytucie Twórczej Fotografii w Opavie oraz w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Z czasem zaczęłam coraz uważniej przyglądać się relacjom międzyludzkim, emocjom i codziennym sytuacjom - ostatnio również w kontekście różnic kulturowych.

Zainteresowanie drugim człowiekiem przewija się przez całą moją twórczość. Moja pierwsza wystawa fotograficzna “Promyczki” (1990) - czarno-białe portrety dzieci - była próbą uchwycenia ludzkiej obecności i emocji. W cyklu “Panopticum” (1998-1999) opowiadałam  o przenikaniu się światów: kobiecości i męskości, młodości i starości. W “Relacjach” (2003) badałam więzi między konkretnymi osobami - ich bliskość, oddalenie, napięcia i czułość. W “Jestem” (2004) skierowałam obiektyw na mieszkańców Domu Pomocy Społecznej. W rozpoczętym w 2011 roku i stale rozwijanym cyklu “Homo Gemini” fotografuję bliźnięta w ich pokojach. Wracam do nich z aparatem co kilka lat, by obserwować, jak zmieniają się ich ciała, relacje, otoczenie.

Fotografia to dla mnie sposób patrzenia - uważnego, empatycznego, obecnego.